เพราะจิตหลุดพ้นแล้ว จิตจึงดำรงอยู่ ;
เพราะเป็นจิตที่ดำรงอยู่ จิตจึงยินดีร่าเริงด้วยดี ;
เพราะเป็นจิตที่ยินดีร่าเริงด้วยดี จิตจึงไม่หวาดสะดุ้ง ;
...
เมื่อไม่หวาดสะดุ้ง ย่อมปริพนิพพานเฉพาะตนนั่นเทียว.
(สูตรที่ ๔ อัตตทีปวรรค ขนฺธ.สํ.๑๗/๕๗/๙๓,
ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลายที่เชตวัน. ปฏิจจสมุปบาทจากพระโอษฐ์ หน้า ๖๕๕)
เพราะเป็นจิตที่ดำรงอยู่ จิตจึงยินดีร่าเริงด้วยดี ;
เพราะเป็นจิตที่ยินดีร่าเริงด้ว
...
เมื่อไม่หวาดสะดุ้ง ย่อมปริพนิพพานเฉพาะตนนั่นเทียว
(สูตรที่ ๔ อัตตทีปวรรค ขนฺธ.สํ.๑๗/๕๗/๙๓,
ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลายที่เชตวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น